…αποφάσεων προσπάθειες απαλλαγής πολιτικών ευθυνών
Άρθρο του Αλέκου Δεσύλλα
Μετά από δυο χρόνια διακυβέρνησης της χώρας ,όταν πλέον έχει φανεί η πλήρης αποτυχία των πολιτικών επιλογών της Κυβέρνησης και η αξιοπιστία, της τείνει να μηδενιστεί ,καταβάλλονται από ορισμένα μέλη της προσπάθειες να απαλλαγούν από τις πολιτικές ευθύνες τους.... προσπαθειών , που βέβαια δεν μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα , γιατί οι Υπουργοί δεν κρίνονται μόνον από το δικό τους έργο αλλά από το συνολικό αποτέλεσμα της Κυβερνητικής πολιτικής , που έχουν επικυρώσει σε επίπεδο Υπουργικού συμβουλίου και με την ψήφο τους στη Βουλή.
Για λόγους οικονομίας θα περιοριστώ μόνο στην τοποθέτηση της Υπουργού Άννας Διαμαντοπούλου σε μια πρόσφατη συζήτηση με θέμα << Προς μια περισσότερο ολοκληρωμένη και σταθερή Ευρώπη………>>.
Σε μια περικοπή της τοποθέτησης της τόνισε ότι με βάση εκτιμήσεις οικονομικών αναλυτών , το οικονομικό κόστος για Ευρωπαίο πολίτη αδύναμης οικονομικά χώρας από την έξοδο Κράτους μέλους της από την Ευρωζώνη θα ανέλθει από 11.500 Ευρώ για το πρώτο έτος και στα 4000 Ευρώ για το δεύτερο ετος.Το αντίστοιχο δε κόστος ,για κάθε πολίτη ισχυρής οικονομικά χώρας θα ανέλθει στα 3000-4000 για το πρώτο έτος
.Συνεχίζοντας η Υπουργός προσθεσε.Ωστοσο περαν από το οικονομικο κοστος που θα επεφερε η πιθανη εξοδος ενός κρατους μελους από την Ευρωζωνη , το πολιτικο κοστος θα ηταν ακομη μεγαλυτερο , δεδομενου ότι ο ισχυρος ρολος που διαδραματίζει η ΕΕ σε παγκόσμιο επίπεδο θα μειωνόταν σε ανυπολόγιστο βαθμό και θα προκαλούσε κοινωνικοοικονομικές εσωτερικές αναταράξεις μέσα στην ΕΕ.
Η βασιμότητα των παραπάνω επιχειρημάτων της κας Διαμαντοπούλου η οποία ως γνωστόν υπήρξε για μεγάλο χρονικό διάστημα και μέλος του κολεγίου των επιτρόπων της ΕΕ , ταυτίζεται με τις εκτιμήσεις ικανού αριθμού έγκυρων οικονομικών αναλυτών και δεν αμφισβητείται.
Αυτόματα όμως τίθενται δυο ερωτήματα:
1.Γιατι αναδεικνύει , δημόσια τουλαχιστον,μια πραγματικότητα μετά από δυο χρόνια και
2.Σε ποιο βαθμό αξιοποιήθηκε από την Κυβέρνηση το ισχυρό αυτό διαπραγματευτικό χαρτί πριν από την αποδοχή του μνημονίου ,του μεσοπρόθεσμου και των άλλων δεσμευτικών κατά της χώρας μας και του λαού μας συμφωνιών , που αναμφισβήτητα οδηγούν σε όλο και βαθύτερη οικονομική ύφεση και σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας στην ανεργία και στη ανέχεια .
Ταυτόσημα ερωτήματα τίθενται και για άλλο ένα σημείο της τοποθέτησης της στην ίδια πάντοτε ημερίδα.
Ισχυρίστηκε η κυρία Διαμαντοπούλου ότι σε μια δημοκρατική χώρα δεν είναι εύκολες τόσο ευρείες μεταρρυθμίσεις ,καθώς απαιτείται χρόνος για να πειστεί η κοινωνία για την αναγκαιότητα τους αλλά και να προσαρμοστεί σε αυτές.
Η βασιμότητα και αυτής της τοποθέτησης της Υπουργού δεν αμφισβητείται.
Το ερώτημα όμως που και πάλι αυτόματα τίθεται είναι , μήπως η κοινωνία έχει πειστεί για τις κατά συρροή αποφάσεις της Κυβέρνησης που μέσα σε δυο χρόνια υποβάθμισε σε σημαντικό βαθμό το επίπεδο διαβίωσης του Ελληνικού λαού και μάλιστα χωρίς να διαφαίνεται έστω και σε μακρινό χρονικό ορίζοντα οποιαδήποτε προοπτική βελτίωσης.
Αντίθετα όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η Ελληνική κοινωνία προσεγγίζει ολοταχώς το επίπεδο διαβίωσης των γειτονικών μας Βαλκανικών κρατών.
Από τη θέση του απλού πολίτη και του παρατηρητή των εξελίξεων τα τελευταία χρόνια ,είχαμε εκφράσει με ενυπόγραφες δημοσιές τοποθετήσεις μας ,τις σοβαρές επιφυλάξεις μας για την αναποτελεσματικότητα της ακολουθουμένης οικονομικής πολίτικης και είχαμε προτείνει ότι πρέπει να παρθούν
γενναίες και τολμηρές αποφάσεις.
Τις οποίες δεν ήταν και δεν είναι δυνατόν να πάρει μια μονοκομματική Κυβέρνηση.
Αναφέρομαι ενδεικτικά σε σχετικά δημοσιευμένα άρθρα μου.
1. 23/9/2010 Αποτυχία μνημονίου και πρόταση συναίνεσης.
2. 21/1/2011 Ρυθμοί μεταρρυθμίσεων και αποτελεσματικότητα.
3. 13/6/2011 Προτάσεις για την οικονομική κρίση.
4. 15/10/2011 Ο Φαύλος κύκλος της οικονομικής πολιτικής.
Θα περιμέναμε λοιπόν από την κυρία Υπουργό ,την οποίαν εκτιμούμε ιδιαίτερα για τις γνώσεις της ,την αναμφισβήτητη εντιμότητα της , για τον γνωστό μέχρι σήμερα ευθύ πολιτικό της λόγο και για την ιδιαίτερα θετική και γόνιμη παρουσία της στο Υπουργείο παιδείας , να αναλάβει με ειλικρίνεια τις όποιες προσωπικές ευθύνες της αναλογούν , για τα όσα δεινά έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία δυο χρόνια στις πλάτες του Ελληνικού λαού και όχι να αναλίσκεται σε θέσεις που είναι βάσιμες ,αλλά εκφράζονται πολύ καθυστερημένα .
.
